تـرکـیـب نـطـفـه زن و مـرد(برگرفته با تغییرات از  سایت قرانشناسی)

«ما هر انسانی را از نطفه بهم آمیخته شده ای می آفرینیم.  و او را از حالتى به حالتى و شكلى به شكلى [از نطفه به علقه، از علقه به مضغه، از مضغه به استخوان تا طفلى كامل‏] درآوردیم‏. بعـد آنرا شنوای بینا می کنیم»!

   «مشج» به معنی: در هـم ذوب شدن دو یا چند چـیـز مختلف و آمیخته شدن است. و عبارت «نطفه امشاج» به معنی: «نطفه آمیخته شده از ترکیب چیزهایی باهم» می باشد.

نکات آیـه: 1ــ انسان از نطفه بهم آمیخته شده  درست می شود. 2ــ روی نطفه بهمآمیخته شده کار میشود و صـفات و خصوصیات آن بارز می شود.3ــ انسان ابتدا شنوا و بعد بینا می شود.

1ــ انسان از نطفه بهمآمیخته شده  درست می شود:

حدودا 500 میلیون از سـلـولـهـای اسـپرم مـرد  بـطرف تخمک زن می روند. بجز تعداد کمی از آنها که موفق می شوند در جای مناسبی در مسیر تـخـمـدان قـرار بگـیـرنـد و تـا آمـدن تخـمک منتظر بمانند بقـیه از بین می روند. بعد ازآزاد شدن تخمک با آن وارد عـمل می شوند که وارد آن شوند. وقـتی یکی از آنها موفـق می شـود تخـمـک را سـوراخ کرده و وارد آن  شـود، تخـمـک دیگر امکان ورود به بقیه را نمی دهد(ازاعجایب هستی و خلقت بی نظیر خدا). وقـتی سـلـول نطـفـه مـرد (اسپرم) وارد تخمک زن می شـود در هم ذوب و به هم ترکیب     می شوند. عـمـل ترکیب نطفـه زن و مـرد پـس از کـشـف تخـمکِ زن کـشـف شـد کـه در نـیـمه اول قــرن نوزدهـم بود (یعنی بیش از 1300 سال پس از قـرآن)، آنـهـم بـه کـمـک میکروسکوپ.

2ــ روی نطفه بهمآمیخته شده کار می شود و صفات و خصوصیات آن بارز می شود:

ابتلاء به معـنی: "کار کردن همزمان با چند چیز در شئ برای درآوردن و بارز نـمـودن صـفـات و ویـژگـیـهـای آن" است. کروموزمهای زن و مرد تمامی صفات و خصوصیات یک انسان از قبیل رنگ، بلندی، وضعیت مو، وضعیت اسـتـخـوان بـنـدی و غـیـره را با خود دارند کـه در رونـد شکـل گـیـری جنین رفـته رفته بارز می شود و پس از تولد بروز آن تکـمـیل می شود.همچنین میتوان گفت: به معناى نقل چیزى از حالى به حالى و طورى به طور دیگر است، مثلا طلا را در بوته ابتلا میكنند، تا ذوب شود و به شكلى كه میخواهند در آید، و خداى تعالى انسان را ابتلا میكند، یعنى از نطفه خلقش میكند، و سپس آن نطفه را علقه و علقه را مضغه میكند،  اطوارى ، تا در آخر خلقتى دیگری به او میدهد.

3ــ انسان ابتدا شنوا و بعد بینا می شود:

چنانکه قرآن ابتدا شـنـوائی را می آورد و بعد بینائی، جنین ابتدا شنوا می شود و بعد بینا. شـنوائی جـنـین می تواند از چهار تا پنج ماهگی آغاز بشود، و بسته به خوبی یا بدی صـدا تأثـیر مثبت یا منفی روی آن بگـذارد. ولی بـیـنائی وی (یعنی توان درک تصویر در وی) پس از تولد صورت می گیرد، هـر چند پیش از تولد نیز در برابر نور عکس العمل نشان می دهد.

جـنـس نـر و مـاده در نـطـفـه مـرد(برگرفته از  سایت قرانشناسی)

« و هـر دو جـفـت نـر و مـاده را از او (از نطفه مرد) قرار داد»!

"منه" در این ایه اشاره به نقش مرد و منی او دارد.از ترکیب من+ه تشکیل شده که ضمیر ه  در عربی اشاره به جنس مذکر دارد.

سلول نطفه مرد (اسپرم) چـنـانـکـه آیه مـطـرح کرده دارای دو جـنس نر و ماده میباشد. جنس ماده آنرا کروموزم  X و نر آن را کروموزم Y نامیده اند. اگر جنس ماده اسپرم(xx) با کروموزم زن ترکیب شود جنین دخـتـرمی شود و اگر جنس نـر اسپرم(xy)  با کروموزم زن ترکیب شود جنین پسر می شود.

نکته جالب این است که حتی مردم عوام امروزی پسر یا دختر بودن نوزاد را به زن ارتباط میدهند و میگویند فلان زن، دخترزا هست. در حالیکه علم امروز نوع اسپرم مرد را موثر در جنسیت فرزندمیداند،جالب است بدانیدعـمل ترکیب نـطفه زن و مرد در نیمه اول قرن نوزدهم کشف شد. و وجود نر و مادگی در نطفه مرد در اواسط قرن بیستم کـشـف شـد.  یعنی حـدوداً 1400 سال پـس از مـطـرح شـدنِ آن در قـرآن. انـدازه کروموزم نیز 1 ششصدم میلیمتر است (یعنی میکروسکوپـی است).

مقاله زیر با استفاد از سایت قرانشناسی و تحقیقات دیگر نوشته شده:

فـاصـلـه سـتـارگان

«به فواصل ستارگان سوگند یاد می کنم ــ سوگندی که وقتی فواصل را دانستید سوگند بسیار بسیار بزرگی خواهد بود ــ که این قرآن قرآنِ پرباری است».

(اگر «لا» بر سر فعل اُقـسِمُ برای نفی باشد شاید به این خاطر باشد کـه ستارگان در آن جائی که ما آنها را می بینیم نیستند بلکه بر اثر کج شدن مسیر نور تحت تأثیر نیروی جاذبه، ما آنها را در جای دیگری می بینیم. و هـمینطور به این خاطر که برخی از ستارگانی که آنها را می بینیم فعلاً وجود ندارند بلکه هزاران و میلیونها سال پیش مرده اند و ما فقط نور آنـهـا را می بینیم. ولی «لا» ظاهـرا حرف تأکید است).

نکات آیات: 1ــ فواصل میان ستارگان سرسام آور است. 2ــ روزی انسان فواصل ستارگان را اندازه خواهد گرفت و آنها را  خواهد دانست. 3ــ قرآن کتاب پرباری است.

1ــ فواصل میان ستارگان سرسام آور است:

در زمان محمد انسان می دانسته که ستارگان خیلی از ما دور هستند. ولی اینکه فـاصله آنها بسیار بسیار زیاد است (یعنی سرسام آور است) طبعاً کسی چیزی نمی دانسته است. (بسیار بسیار بزرگ بودن سوگند در آیه، بمعنی: بسیار بسیار دور بودن ستاره ها است).

ـــــ  فاصله خورشـید تا نزدیکترین ستاره تقـریباً 4 سال و 4 ماه نوری است. یعنی نور که 300000 کیلو متر در ثانیه میرود، 4 سال و4 ماه طول میکشد تا به آن ستاره برسد.

ـــــ سیروس کـه یکـی از نزدیکترین ستاره ها به خورشید است 8،7 سال نوری دور است. نوری که ما از آن می بینیم تقریباً 9 سال پیش آن ستاره را ترک کرده است.

نکته جالب در مورد عظمت هستی این است که دورترین کهکشان شناخته‌شده در فاصله 13.1 میلیارد سال‌نوری از زمین شناسایی شده است. نقطه‌ای بسیار کوچک و محو در یکی از تصاویر ارسالی تلسکوپ فضایی هابل به عنوان دورترین کهکشان شناخته‌شده در جهان معرفی شد. این مجموعه ستاره‌ای آن‌قدر دور هستند که نور آن بعد از 13 میلیارد سال به زمین رسیده است.یعنی اگر شما با سرعت نور یعنی   300000  هزار کیلومتر در هر ثانیه حر کت کنید؛13 میلیارد سال طول میکشد تا به آن برسید. این فاصله در مقیاس کیلومتر غیر قابل تصور میباشد،شما با سرعت نور در یک روز فاصله 25،920،000،000 کیلومتر را طی میکینید،حالا فاصله ای که در 13 میلیارد سال با سرعت نور طی میشود غیر قابل تصور میباشد. 

مواقع نجوم بمعنی فاصله ستاره ها نسبت به همدیگر نیز هست. چنانکه در تصویر میبینیم ما آنها را نزدیک بهم می بینیم، در حالیکه اینطور نیستند. بلکه فاصله های سرسام آوری از هم دارند.

2ــ روزی انسان فواصل ستارگان را اندازه خواهد گرفت و آنها را  خواهد دانست:

فعلاً انسان  فواصل ستارگان را اندازه گیری می کند و آنها را می داند.

3ــ قرآن کتاب پرباری است:

تا اینجا بخشی از پرباری آنرا دیدیم و در ادامه بیشتر خواهیم دید.

« روزی که فـضا را مانند پیچاندن طومار نوشتار پیچانده و جمع کنیم(روز قیامت) و آنرا به همان ترتیبِ آغازِ آفرینشِ خود باز خواهیم گردانید».

ـــ هستی در آغاز خود در یک جا جمع و متمرکز بوده است:

طبق کشفیات جدید دانشمندان درابتدای خلقت دنیا ،کل جرم جهان هستی در یک نقطه جمع بوده و بر اثر انفجاری بزرگ سیارات و ستارگان پدید آمده اند وجهان شروع به گسترش میکند.کلمه سجل به معنای طومار میباشد و به شکل ظریفی به این نکته اشاره دارد که مانند جمع شدن طومار و به دور خود پیچیدن آن،جهان هستی دوباره مانند خلقت اولیه خود در یک جا جمع و کهکشانها آغاز به پیچیدنِ طومار گونه به دور خود و بلعیدن اجرام و انرژی خود خواهـند نمود، و بعد نیز همدیگـر را خواهند بلعید، و در نهایت همه در یک نقطه بلعـیده و جمع و متمرکز خواهند شد. وبه وضعیت آغازین خود"  برخواهند گشت.اشاره جالب قرآن به شکل ابتدایی جهان و سرانجام این دنیا در 1400 سال پیش و در سرزمین عربستان که حتی از نعمت سواد محروم بودن جزوه اعجاز این کتاب مقدس میباشد،در حالیکه نظریه پیدایش جهان جزوه جدیدترین کشفیات بشر قلمداد میشود.

آغـاز هـسـتـی

« و فضا را، ما آن را با نیروی ویژه بنا کردیم، و این ما هستیم که پیوسته آنرا گسترش می دهیم.

نکات آیه:

1ـــ فضا پیوسته در گسترش است:

وقتی منبع نور به طیف نور نزدیک می شود امواج نور آن بهم فشرده می شوند و خطوط سیاه در طیف به طـرف رنگ آبـی جابجا می شود. و وقتی منبع نور از طیف نور دور می شود خطوط سیاه در طیف به طرف رنگ قـرمز جابجا می شوند.

وقتی انسان از طـیـف نور سـتارگان کهـکشانها تصویر می گیرد و آنها را با هم مـقایسه می کند، می بیند که خطوط طیفی آنها در نظام تجزیه طیفی در جائیکه می بایست باشند نیستند، بـلـکـه بـه سمت خط قـرمـز طیف جابجا شده اند. معنی این جابجائی این است که ستارگان پیوسته از ما دور می شوند و این به این معنی است که کهکشانها پیوسته از ما دور می شوند. و این به این معنی می شود که فـضا (یعنی جهان) پـیوسته در حال گسترش است. یعنی همان چیزی که آیه گفته است.  ـــ فضا با نیروی ویژه بنا شده است:

"پیوسته در گسترش بودن هستی" به این معنی است که هر چه رو به عقب برمی گردیم نتیجه این می شـود کـه کـهکـشانها به هم نزدیک و نزدیک تر میشوند. تا اینکه بالاخره هـمه جرم و انرژی موجود در جهان در یک نقطه به هم می رسند. و نتیجه این می شود که همه جرم و انرژی موجود در هستی در ابتدا در یک نقطه متمـرکز بوده و ضمن یک انـفجار به هر سو پخش و پراکنده شده و جهان کـنونی مـا شکـل گـرفـته است. زمان آن انفجار حدوداً 18 میلیارد سال پیش تخمین زده می شود.

پس از پخش و پراکنده شدن جرم و انرژی اولـیه با نیرو (یا بعبارتی با انفجار)، هـر یک از سـیارات و خورشـیـدهـا نـیـز بنوبه خود با نیرو متولد می شوند. به این شکل که ابتدا نیروی جـاذبـه آغـاز به جـذب مـواد و عـناصر بدور خود می کند و رفـته رفـته سیاره یا خورشید بزرگ و بزرگ تر می شود و شکـل می گیرد.

سـرانـگـشـتـان

« آیا انـسـان می پندارد کـه مـا هـرگـز استخـوانهای او را جـمع نخواهیم کرد؟ چرا! ما حتی می توانیم سرانگشتان او را نیز دوباره درست کنیم»!

(واژه بـنـان به معنی : قـسـمـت داخلی سر انگـشـتـان، یعـنی هـمان قسمتی که در تصویر می بینیم اطلاق شده، به اعتبار اینکه "انـسان در کـارهـا و نشست و برخاست های خود به آنها تکیه می کند").

نکـتـه آیه: سرانگشتان وضعیت خاصی دارند:

سـر انـگـشـتـان هــر فــردی رسـم و نـمودار کاملا منحصر بفرد خود دارد. حتی دو نـفـر دو قـلـو را نمی توان یافت که نمودار سرانگشتان آنها نظیر هم باشد (دوقـلوهای موسوم به "دوقـلوهای همسان" که از یک تخم درست می شوند نیز نمودار سرانگشتان آنها دقیقاً یکی نیست ولی تمیز دادن آنها دقت و بررسی زیادی می خواهد). نمودار سرانگشتان از تولد تا وفات ثابت می ماند، و به هر چیزی دستزده شود اثر خود را بجا می گذارد، و قطر خطهای آن در مردان از زنان بزرگتر است.

اینکه قـرآن "دوباره سازی سرانگشتان" را مطرح می کند به این معنی نیست که آفرینش سرانگشتان سخت تر و پیچیده تر از اندامهای دیگر است، بلکه به این معنی است که سرانگشتان چیزِ خاصی دارند و در آینده کشف میشود و آیه روشن می کند که قرآن سخن خداوند است. انسان در قرن نوزدهم به وضعیت سرانگشتان پی برد و دانشمندان متوجه شدن اثر انگشت هر فرد تنها متعلق به خود آن فرد میباشد .

بادها عمل لقاحها را انجام می دهند(برگرفته از  سایت قرانشناسی)

« و بادها را برای لقاح دادن ها می فرستیم و بعد ازآن، از ابر آب (به زمین) می فرستیم»!

نکته آیه: بادها لقاحهای گوناگونی را انجام می دهند و از جمله باعث بارندگی می شوند:

(جمع بودن «لَـواقِـح» به معنی: تلقـیح دهنده ها، به این معنی است که بادها بیش از دو نوع عمل «تلقـیح» انجام می دهند).

ـــــ جالب است بدانید بـادهـا ذرات نامرئی بخار آب موجود در هوا را به ذرات دود و هوا و غبار و نمک و غیره می زنند و آنها را دور ذرات مزبور جمع می کنند، (بدون موارد مزبور ذرات بخار بهم نمی پیوندند).

ــــــ بادها ابرها را جمع و متراکم می کنند.

ــــــ بادها موجب بار الکتریکی مثبت و منفی شدن ابر می شوند.

ــــــ بادهـا بـا حـرکت دادن ابـر باعـث مـی شـوند که جریان برق ذرات بخار آب را بهم ترکیب کند. با تـرکـیـب ذرات بخار قـطره های ریز تشکیل می شود که تا حد سقـوط کردن سنگین می شوند و سقوط می کنند، و در مسیر سقوط خود با ذرات دیگـر برخورد می کنند و آنها را جذب می کنند و بزرگ و بزرگ تر می شوند، و بصورت قـطره (باران) سقوط می کنند.

همه کارکردهای مذکور باد، نوعی عـمـل بارورسازی است. (یعنی: معنی واژه لـقـاح همه آن موارد را دربر می گیرد).

همینطور بادها درختان و گـیاهان را تـلـقـیـح می دهند که برخی از تخمها و هاگهای آنها از جمله قارچها میکروسکوپی هستند.و این از اعجاز قرآن است که این مطلب را در 1400 قبل ذکر کرده پدیدهای که امروز بشر به آن پی برده ومتوجه نیاز برای بارورسازی ابرها برای نزول باران شده است و به روشهای مصنوعی ابرها را بارور میسازد.

عادت ماهانه زنان

« و از قاعدگی زنان از تو می پرسند. بگـو: آن ناراحتی است برای زنان. بنابر این در دوران قاعدگی با زنان آمیزش (جنسی) نکنید، تاپاک شوند».

علت خیلی از احکام اسلام با گذشت زمان وپیشرفت علم مشخص میشود،در دوران  پریود(قاعدگی)  لایه رویه رحم که به آن اندومتر گفته میشود دچار ریزش میشود وامروزه تحقیقات علمی پزشکان نشان داده که در این حالت رحم زن بسیار نسبت به عوامل عفونی حساس میباشد وتعدادی زیادی از عفونتهای خطرناک رحم در این دوران ایجادمیگردد.

این عوامل میکروبی در منی مردان آلوده وجود دارد و نزدیکی او در دوران پریود زن موجب گرفتاری شدید در زنان میشود.

البته این حکم در جهت ارامش خاطر زنان نیز میباشد زیرا در این دوران نزدیکی برای انها ممکن است دردناک باشد و از نظر روحی دارای آمادگی برای پذیرش مرد نمیباشند.اما بعد بهداشتی این حکم دارای جنبه بسیار مهمی میباشد ،حکمی که در 1400 سال پیش در جامعه بدون تمدن عرب گفته شده وامروزه هنوز قسمتی از علل آن کشف شده است

دچار سینه تنگی و خـفـقـان شدن با افـزایش ارتفاع

«به این ترتیب وقـتـی خـدا بخـواهـد کسی را راه ببرد سـیـنه وی را برای اسلام باز می کند، و هر که را بخواهد بحال خود رها کند سینه وی را تنگِ خفه کننده می کند، چنانکه گوئی که دارد در جو بالا و بالاتر میرود. به این ترتیب خدا بر کسانیکه ایمان نمی آورند زشتی و پلیدی زننده می گذارد».

  نکـتـه آیه: کسیکه در جو بالا و بالاتر برود دچـار احساس سـیـنـه تـنـگـی خـفــقـان آور می شود:

  آیه وضعیت کسیکه اسلام را خوش نمی دارد، وضعیت وی در بـرخورد با اسلام را به وضعیت کسی تشبیه میکند که رفته رفته در جو بالا و بالاتر می رود و دچار سینه تنگی خفه کننده می شود.

از سطح دریا تا ارتفاع 3000 متر اکسیژن به اندازه کافی وجود دارد و انسان می تواند بطور عادی و طبیعی تنفس و زندگی کند.  از ارتفاع 3000 متر به بالا اکسیژن به اندازه کافی وجود ندارد و فشار جو کاسته می شود. از آنجا که میان فشار جو بر

بدن و فشار خون و مایعات بدن تعادل و توازن وجود دارد، از ارتفاع 4500 یا 4800 متری به دلیل کمبود اکسیژن و پائین بودن فشار جو انسان دچار تنگی نفس می شود. چنانچه بالا رفتن را ادامه بدهد، از ارتفاع 7500 متری به بالا احساس تنگی نفس وارد مرحله خفه شدن می شود. به ارتفاع 15000 متری که برسد توان تحمل پائینی فشار جو و کمبود اکسیژن را ندارد و در صورت نداشتن پوشاک و امکانات ویژه فضا بیهوش شده و می میرد.  به این ترتیب چنانکه در آیه آمده کسیکه در جو رو به بالا می رود به نقطه سینه تنگی خفه کننده می رسد. و خداوند همین وضعیت را برای سینه کسانیکه با دین درمی افتند پیش می آورد و آنرا رجس می نامد و رجس بمعنی: زشتی و پلیدی زننده و فرومایه گانه است.